БЕЛАРУСКI ДЗЯРЖАЎНЫ
ЭКОНАМIЧНЫ ЎНIВЕРСIТЭТ

Ірына Малюк - малады выкладчык кафедры паліталогіі БДЭУ, фіналіст маладзёжных конкурсаў і аўтар адукацыйных ініцыятыў. У інтэрв'ю яна падзялілася гісторыяй свайго прафесійнага станаўлення, педагагічнымі прынцыпамі і падыходамі да матывацыі студэнтаў.

На пытанне аб шляху да выкладання Ірына адказвае:
«Жаданне выкладаць з'явілася ў мяне яшчэ ў студэнцкія гады. Тады я шукала падпрацоўку, і на сумоўі мяне спыталі: „Чым бы вы хацелі займацца, калі б грошы не мелі значэння?“ Я адказала: „Чытаць лекцыі“. З тых часоў усё нібы пачало складацца, і паступова я прыйшла да таго, чым зараз займаюся».

Сёння Ірына працуе на кафедры паліталогіі сацыяльна-эканамічнага факультэта БДЭУ. Гэта ўжо яе другі год ва ўніверсітэце, і яна ўпэўнена рухаецца да сваёй мэты - паўнавартаснага выкладання.

«Пакуль я яшчэ не чытаю паўнавартасныя лекцыі, але ўпэўнена іду да гэтага. Мне важна паступова напрацоўваць досвед і вучыцца ўзаемадзейнічаць са студэнтамі».

Выбар універсітэта для працы аказаўся для Ірыны натуральным:
«Я выбрала БДЭУ, бо сама вучылася тут у магістратуры. За час вучобы ў мяне склаліся вельмі прыемныя ўражанні аб універсітэце. Тут здаровая і камфортная атмасфера, цікавыя выкладчыкі. Таму калі з'явілася магчымасць, я вырашыла застацца і развіваць сваю прафесійную дзейнасць менавіта тут».

Ірына актыўна ўдзельнічае ва ўніверсітэцкіх ініцыятывах і развівае студэнцкія праекты:
«У БДЭУ ёсць добрыя магчымасці як для прафесійнага, так і для творчага развіцця. Універсітэт падтрымлівае маладых выкладчыкаў і студэнтаў, заахвочвае ўдзел у канферэнцыях, публікацыях і ўласных ініцыятывах».

Адным з такіх праектаў стала анлайн-гульня «Сімулятар дзяржавы», распрацаваная сумесна са студэнтамі:
«У гульні можна вывучыць, як розныя палітычныя і эканамічныя рашэнні ўплываюць на паказчыкі краіны - узровень ВУП, задаволенасць насельніцтва, міжнародныя адносіны і многае іншае. Ужо ў верасні мы прадставім гэты праект на Фестывалі навукі».

Апроч універсітэцкай дзейнасці, Ірына актыўна ўдзельнічае ў моладзевых праектах:
«Гэты год для мяне быў асабліва насычаным. Я паўдзельнічала ў праекце "Каманда будучыні" ад Маладзёжнага савета пры Савеце Рэспублікі, стала фіналістам II Рэспубліканскага маладзёжнага конкурсу аналітычных праектаў ад БІСД, а таксама далучылася да "Мінскай змены" 2025».

Адаптацыя ў выкладчыцкім асяроддзі прайшла лёгка - дзякуючы знаёмству з калегамі яшчэ ў магістратуры:
«Мне сапраўды імпануе наш калектыў. Кожны яго член унікальны па-свойму. Часта мы разам наведваем канферэнцыі і ладзім мерапрыемствы. Больш за тое, заўсёды адчуваецца падтрымка як з боку кіраўніцтва кафедры, так і факультэта ў цэлым».

На пытанне аб будучыні Ірына адказвае з усмешкай:
«Праз пяць гадоў я бачу сябе як мінімум кандыдатам навук і як максімум - выкладчыкам, пары якога студэнты не хочуць прагульваць».

Ірына ўпэўнена: выкладчык - гэта не толькі крыніца ведаў, але і чалавек, да якога можна звярнуцца за падтрымкай:
«Для любога выкладчыка вельмі важна паважаць сваіх студэнтаў і быць для іх апорай. Яны павінны адчуваць, што заўсёды могуць звярнуцца да цябе за дапамогай, што іх меркаванне шануюць, а іх намаганні не застаюцца незаўважанымі».

Напрыканцы - важныя словы для тых, хто яшчэ шукае сябе:

«Часта бачу, што хлопцы выбіраюць спецыяльнасць не па сваім жаданні, а зыходзячы з прахадных балаў ці іншых абставін. Жадаю сказаць: нават у такой сітуацыі варта паспрабаваць знайсці ў сваёй спецыяльнасці тое, што можа спадабацца менавіта вам - так, як калісьці зрабіла я сама. Галоўнае - спрабаваць новыя магчымасці і не баяцца шукаць тое, што сапраўды натхняе».