БЕЛАРУСКI ДЗЯРЖАЎНЫ
ЭКОНАМIЧНЫ ЎНIВЕРСIТЭТ

21 лютага ва ўсім свеце адзначаецца Дзень роднай мовы. У гэты дзень ужо стала традыцыяй для кафедры беларускай і рускай моў ФМБК запрашаць усіх прыхільнікаў роднай мовы, літаратуры і культуры на Агульнаўніверсітэцкую дыктоўку. Тэкст дыктоўкі складзены па творах класіка беларускай літаратуры Максіма ГАРЭЦКАГА, бо 18 лютага адзначаўся 130 дзень народзінаў пісьменніка.

Студэнты з Беларусі і Кітая, кіраўнікі факультэтаў, выкладчыкі, супрацоўнікі ўніверсітэта – усяго каля каля 200 чалавек, сустрэліся ў канферэнц-зале, каб напісаць дыктоўку з выбітнай беларускай пісьменніцай, літаратураведам, перакладчыцай, рэдактарам аддзела культуры газеты “Звязда” Людмілай РУБЛЕЎСКАЙ.

Увазе ўдзельнікаў мерапрыемства была прадстаўлена выстава, прысвечаная творчасці пісьменніцы і 130-годдзю класіка беларускай лтаратуры Максіма Гарцкага. Музычнае суправаджэнне забяспечыў ансамбль інструментальнай музыкі студэнцкага клуба БДЭУ пад кіраўніцтвам Ігара Лосіка, які выканаў дзве цудоўныя кампазіцыі  -- “Вясельны марш” беларускага кампазітара Вячаслава Кузняцова і “Ты мне вясною прыснілася” Юрыя Семянякі. Беларуска-кітайскі квартэт студэнтаў ФМБК у аўтэнтычных беларускіх строях спяваў мікс з вядомых народных песень, а кітайскія студэнты ФМЭА чыталі на памяць верш Максіма Багдановіча “Зорка Венера”.

Удзельнікаў прывітаў прарэктар па навуковай працы Ягор Уладзіміравіч ГУСАКОЎ, які адзначыў, што беларуская мова, сапраўды, адна з самых мілагучных моў у свеце, і пажадаў усім поспехаў. Загадчыца кафедры беларускай і рускай моў Вольга Мікалаеўна ГУБСКАЯ патлумачыла, чаму тэкстам для дыктоўкі былі абраныя творы Максіма ГАРЭЦКАГА: “Сёння мы назіраем, як склаўся гістарычны пазл: сучасны беларускі пісьменнік чытае тэкст выбітнага класіка беларускай літаратуы. У гэтым бачыцца пераемнасць традыцый у развіцці мастацкага слова”.

Людміла РУБЛЕЎСКАЯ таксама падкрэсліла знакавасць таго, што для дыктоўкі абралі тэкст аўтарства вялікага беларускага пісьменніка, пісьменніка сусветнага ўзроўню Максіма ГАРЭЦКАГА: “Яго творы – багацце і скарбніца беларускай мовы,  шмат слоў пісьменнік дадаў у беларускую лексіку – штосьці з мясцовай гаворкі, а штосьці свае”. Удзельнікі з задавальненнем слухалі падрыхтаваны тэкст філасофскага зместу  пад назвай “Жыццё, жыццё… як тыя мары…”.

Пасля напісання дыктоўкі і самаправеркі адбыўся жывы дыялог Людмілы Іванаўны са студэнтамі. Пісьменніца адказала на розныя пытанні, якія датычыліся яе творчасці, выказалася пра стаўленне да беларускай мовы і культуры. Распавяла пра свае прыярытэты ў літаратуры, падзяліла сакрэтам пра любімае месца ў Мінску. Самы актыўны  ўдзельнік дыялогу атрымаў ад Людмілы Рублеўскай кнігу з аўтографам.

Мы запыталіся ў студэнтаў, чаму яны зацікавіліся дыктоўкай і вырашылі трымаць удзел:

«Усе вакол размаўляюць на рускай, але я б хацела, каб мовы роднай было больш у маім жыцці. Вось пачынаю з дыктоўкі!»

«Мне цікава, ці засталіся мае веды на былым узроўні. Я алімпіядніца, пераможца на вобласці па беларускай мове. А даведалася пра дыктоўку выпадкова. Цікаўнасць перамагла - і вось я тут».

«Мне падабаецца беларуская мова. Пасля школы я з уласнай ініцыятывы чытала некалькі твораў на мове».

«Мы хацелі прыйсці сюды. У звычайным жыцці слухаем музыку на беларускай, а чыталі на мове апошні раз ў школе».

«Я вырашыла сюды прыйсці, бо я патрыётка сваёй краіны. Нягледзячы на тое, што ў нас дзве дзяржаўныя мовы, у большасці сваёй мы размаўляем на рускай. І я таксама. Але беларускую разумею. А сёння мне захацелася праверыць сябе. У школе ў мяне былі добрыя адзнакі па беларускай мове. Мова - гэта нашы карані, наша гісторыя!»

Да сустрэчы ў наступным годзе, сябры!